#MeToo
Natuurlijk weet ik niet hoe het er bij u in de bedstee aan toegaat. Hier in mijn huis gaat dat allemaal vrijwillig en er is dubbelglas en dat is maar goed ook. Mevrouw Pastoors hoor ik niet klagen. MeToo dat is meer iets van de hockey club in Oud-Zuid.
Toch was mijn eerste associatie bij het woord MeToo niet dat ik zelf ooit onterecht in mijn achterwerk ben geknepen. Dat eerlijk gezegd veel te weinig gebeurd in mijn leven. Ik moest bij MeToo denken aan de synoniem van al de medicijnen die op de markt zijn gekomen die werkelijk niets hebben toegevoegd. Nou ja behalve aandeelhouders tevredenheid dan
Buitendiensten vol bloedmooie dames kenden de kunst van het verleiden en hebben zo, laat ik het netjes zeggen, menig artsenhoofd op hol gebracht. Rationaliteit is, anders dan je zou denken, ook in het artsenwezen ver te zoeken. Ze zijn blijkbaar niet allemaal lid van de SGP. Het zijn gewoon net mensen, samengesteld uit wetenschap en lust. Dát dan weer wél.
Ondertussen ga ik richting de 60 en of ik het leuk vind of niet ben ik langzamerhand onderdeel van de glibberige bejaardenberg. Misschien is het projectie maar ik zie ze best veel. Ze hebben kortingskaarten en nemen overal de tijd voor. Om de ellende van het leven onder ogen te zien hoef je maar naar de film Still Alice te kijken. Een super intellectuele vrouw, sensueel met vroege Alzheimer. Bij ieder moment als ik werk en het even niet meer weet lopen de rillingen over mijn rug… MeToo ?
Van vrienden weet ik dat het op de kneuzenkermis van de datingsites er heel anders aan toe gaat. Daar is iedereen happy, goed gehumeurd, in ‘shape’. Heksenkringen zijn het. Je wilt er toch liever niet in verstrikt raken. Ik weet eerlijk gezegd niet of het daar snikken of braken is. Voor mij staat het gelijk als de afleidingsmanoeuvre van een behandeling met prednison. Als je er maar lang genoeg gebruikt krijg je rode wangen en ziet je wereld er eufoor uit.
Maar eigenlijk maakt het niet uit. We komen allemaal wel ’s met onze vingers in de machine van het leven te zitten. Maar op de Zuidas zeuren ze zelfs preventief. Over een stropdas die al jaren voor de crematie scheef zit. Zeikers zijn het daar op de apenrotsen. Immers, een CVA gaat ook aan deze gelukszoekers niet voorbij. En voordat ze het beseffen liggen in een diep ravijn. Ze weten niet hoe ze er in terecht zijn gekomen, laat staan hoe eruit te klauteren. Maar morgen ga ik weer naar de sportschool. Wat zal mij in dit leven pootje haken? Niet zaniken, vooral geen MeToo pillen en geen tranen van geveinsde emoties als bij een openhaard die slecht trekt. Alsjeblieft niet… MeToo
Henk Pastoors
Henk Pastoors is directeur van TopSupport Strategie en Informatie. Hij levert als adviseur maatwerk in analyse en strategie in de farmacie en zorg.