Hallo Allemaal….
Hallo allemaal…
De luizenmoeder is natuurlijk een kijkcijferkanon. Volkomen terecht. Maar waarom eigenlijk? Wellicht omdat we ons eigen kokende brein van hartenlust kunnen projecteren op het gedrag van die andere ouder. Voyeurisme is mensen niet vreemd. Het geeft veel pret, vooral langs de lijn van projectie en daarmee de onschuld in onszelf.
Maar wie zijn we zelf in deze kermis? Volgens sommige experts schijnt ons brein een snelkookpan van macht en porno te zijn. Mijn eigen brein is geïndoctrineerd door de Jezuïeten. U begrijpt daarmee ongetwijfeld mijn probleem. Freud in ieder geval wel en dat is in mijn geval een hele geruststelling. Recent hoorde ik een verhaal van niet nader te noemen prominent bestuurder uit de zorg. Hij had een vibrator voor zijn vrouw had gekocht. Niet zomaar één, maar één die hij op afstand kon bedienen. Ze hadden een afspraak dat tijdens één van haar vele vergaderingen deze EHealth innovatie…, nou ja u weet wel. De bestuurder zou dat apparaat op afstand in de hoogste versnelling zetten. Sinds ik dit verhaal heb gehoord kan ik niet meer zonder een glimlach in een vergadering zitten. Dick Swaab zou het simpel afdoen door te stellen dat we ons brein zijn.
Zelf ben ik veel te verlegen voor dergelijke experimenten. Ik schaam mij al als er voor medisch onderzoek een camera in mij wordt geschoven. Voel me opgelaten als mijn bloeddruk wordt gemeten en de arts vraagt of ik rook en hoeveel ik drink. Schaamte valt mij dan ten deel en ik verander onmiddellijk in een staat van volkomen weerloosheid. Binnen vijf minuten lig ik aan het infuus van afhankelijkheid en geruststelling. Deze ingrediënten zijn in deze combinatie-therapie het best werkende placebo. Ik weet dat het onzin is. Maar toch in de wachtkamer van een medisch specialist verschrompel ik vrijwel meteen tot die lang vergeten aardappel onderin mijn keukenla. Nietswaardig ligt mijn lot in handen van mijn dokter die onafscheidelijk is van zijn “stathoscoop“.
Angst en boete is mijn lot van een overdadig leven van roken, drinken en hard werken. In de spelonken van dit gevoelsleven zoek ik wanhopig naar de filosoof die mij kan redden uit deze totale wanhoop. Toch is er dan altijd geruststelling. De rokende longkanker-patiënten bij de ingang van de VU. Zij zijn mijn redding. Zo idioot ben ik namelijk zelf niet en zo relativeer ik mijn schaamte voor overmatigheid en grensoverschrijdend gedrag. In organisaties, in de zorg, in afhankelijkheidsrelaties. Wie zijn wij eigenlijk? Zit er niet een Halbe Zijlstra in ons allemaal? We zijn feilbaar, want als mijn vrouw thuiskomt in een nieuwe jurk met een laag uitgesneden decolleté, is het toch niet onredelijk dat ik haar nieuwe schoenen niet zie?
De behoefte ons beter, groter en meer correct voor te doen dan we zijn, zit diep in ons allemaal verweven. De kwetsbaarheid ligt in onze diepste behoefte aan verlangen en fantasie. Het is de zuurstof voor ons brein en hart. Die vibrator zal ik voor mijn vrouw nooit kopen, ik durf dat gewoon niet. Moraliteit en onberispelijk gedrag lopen nu eenmaal niet in dezelfde schoenen. Maar het lijkt mij geweldig het binnenkort te hebben over wat jou vanuit je diepste inspireert en hoe we de Bokito-in-ons vertalen naar zingeving en… werk.
Misschien een wake-up call… hallo allemaal!
Henk Pastoors is directeur van TopSupport Strategie en Informatie. Hij levert als adviseur maatwerk in analyse en strategie in de farmacie en zorg.
