Grote Schoonmaak

Grote schoonmaak

De strijk doe ik gewoon zelf. Mw. Pastoors heeft sinds ze naar bridge gaat daar geen tijd meer voor. Gelukkig ken ik geen overdrijving en doe alleen overhemden, theedoeken en nog wat van die triviale dingen. Staat zo verzorgd in de kast. Laatst was het weer zover. Ik kijk dan meestal met één oog naar de TV… Nieuwsuur geloof ik, waar een fragment was over de stakingen van schoonmakers. Het ging over 1% meer loon. Nu moet u weten dat 1% van het minimumloon op een uurtarief € 9,11 is vastgesteld dus we hebben het hier over 9 eurocent méér per uur. De werkgevers lagen dwars. Het is immers een knetterharde concurrentie in de schoonmaakbranche en ja, dat vecht je dan natuurlijk uit in een uurloon waarvoor ik in Amsterdam nog niet een half uur mijn auto kan parkeren.

Ik werd geraakt door de uitzending want deze doelgroep, die gewoonlijk niet voor een Koninklijke onderscheiding wordt voorgedragen, zijn vrijwel allemaal onvrijwillig vanuit een vast contract ZZP’er. Nul-uren-contracten, je eigen pensioen opbouw organiseren van € 9,11 wel te verstaan. Ze hadden flink de pest in. Vreemd genoeg niet eens zozeer over het salaris, maar vooral het willekeurig inroosteren op locaties en het fragmenteren van de schoonmaak.

Ook in de zorg is veel schoonmaak aanbesteed. Natte groepen, de wanden, de vloeren, draaiende gedeelte. Voor alles een heel draaiboek en natuurlijk een minuten-registratie. Maar een mens is geen product welke zich tot in het bizarre laat opknippen? De behoefte aan samenhang, gezien worden, erkenning is heel fundamenteel. Dat is in de top van een bedrijf echt niets anders dan onder in de spoelemmer. Er is één groot verschil, in de top van een bedrijf ligt de mogelijkheid en verantwoordelijkheid voor de impact of én hoe werk wordt aanbesteed. Met name de effecten ervan wie aan het kortste touwtje trekt

Bij zorgverzekeraars wordt er ook heel wat aanbesteed. De effecten ervan zijn verschillende loketten, het verdwijnen van samenhang en het idee dat mensen het systeem moeten volgen in plaats van anders om. Nu wil het toeval dat ik vorige week een lunch had met een CEO van een zorgverzekeraar. Hij was boos, zijn auto had schade en iets met een band. Het autoschadebedrijf mocht de band niet vervangen, want zo stond dat in het contract. Een ander loket mijnheer, sorry. Schande sprak hij ervan. Mijn reflectie was… zo contracteren zorgverzekeraars ook. We mogen elkaar graag, maar ik moest vanwege die opmerking dit keer wél de lunch betalen.

Mijn conclusie: een mens is geen Excel slide. Daarom is recent een niet onbelangrijke bank in de zorg gestopt met die onzin van het opknippen van het aanbesteden van de schoonmaak. Op maandag de trapleuningen. Er zal op dinsdag maar iemand op gekotst hebben. Dan zit je 6 dagen met die troep omdat het schoonmaken niet in de Excelplanning zat. Stoppen dus met die onzin! De schoonmakers hebben behalve het recht om een redelijk salaris bovenal recht op samenhang. Ze zijn volledig afhankelijk hoe al die mensen met hun Excel slide het allemaal, zonder ooit een plee te hebben schoongemaakt, bedenken.

De CEO van de betreffende zorgverzekeraar heeft een oliemannetje de band laten fiksen. Zo kunnen we eindeloos wegkijken voor wat er is aangericht. Ik zou zeggen terug naar samenhang het is tijd voor een… grote schoonmaak.

Henk Pastoors is directeur van TopSupport Strategie en Informatie. Hij levert als adviseur maatwerk in analyse en strategie in de farmacie en zorg.