Single Blog Title

This is a single blog caption
22
dec

Column Henk Pastoors: Medicijn van de liefde

Op het gevaar af dat u denkt dat ik verward ben kan ik u laten weten dat het heel goed met me gaat en ik volledig toerekeningsvatbaar ben. Toch zit mijn hart deze dagen bij het boek van de Vlaamse psychiater Dirk de Wachter: Liefde. Een onmogelijk verlangen? Eerder schreef hij het boek Borderline times. Een boek dat u moet lezen al is het maar omdat 27% van de bevolking te maken krijgt met een kortsluiting in het hoofd. Volgens de inmiddels overleden Denker des Vaderlands René Gude een ultieme spirituele kans het materialisme te overstijgen. Of dat voor u aanleiding is daar alvast champagne op te drinken mag u zelf bepalen.

In het kader van de NieuweZorg waren wij te gast bij de Kessler Stichting in Den Haag, een stichting voor dak-en thuislozen. Op de fiets zijn wij langs verschillende opvangplekken gegaan. ‘s Avonds om 22 uur allemaal keurig terug in de bar van het vermaarde Hilton. Ik hou van ze, de deelnemers van de Academie en van de dak- en thuislozen nog veel meer. Dat komt waarschijnlijk door het besef van kwetsbaarheid. De spuitende jongeman met een bipolaire karakter had potentieel mijn zoon of dochter kunnen zijn.

Nu schrijft Eugène van Puijenbroek in deze uitgave over geneesmiddelenbewaking en geneesmiddelenveiligheid. Elders in deze uitgave een artikel over de Intellicap. Een slimme capsule met een motortje en sensoren. Ik ben voor de nieuwe mogelijkheden van de technologie; zit bij de uitzendingen over de volmaakte mens van Bas Heine met mijn neus tegen de televisie geplakt. Maar ik heb een probleem. Dirk de Wachter beschrijft het al in zijn boek Liefde. Een onmogelijk verlangen?: de samenleving wordt uit elkaar getrokken. De daklozen, de achterblijvers in onze samenleving, en wij die daar als bezoekers van een reservaat doorheen fietsen. Geneesmiddelen bewaking is natuurlijk heel belangrijk. Al is het maar omdat per jaar nog steeds ‘twee Boeings 747’ naar beneden storten als gevolg van bijwerkingen van medicijnen. Iatrogene aandoeningen heet dat geloof ik. Toch kan ik me niet onttrekken aan de indruk dat veel professionals in de ‘geneesmiddelenmarkt’ meer om zichzelf zijn gaan geven en het zichzelf zalvende ego wat tot een eindeloze diaree van opvattingen en ideeën leidt. En daar blijft het dan bij.

Ik ben het eens met Daan Roosegaarde, dat Nederland tot de rand toe is gevuld met mensen die opvattingen rond toeteren maar in waardecreatie nog wel een leercurve te gaan hebben. Slimme pillen, geneesmiddelenbewaking en NHG-standaard Urinesteenlijden; het zal allemaal wel. Mijn zomertip voor u: neem de fiets bij het Hilton en doe een rondje Kessler Stichting en kijk in de ogen van de daklozen zonder tanden, kook met ze, maak contact en gun elkaar de onvoorstelbare ervaring: het medicijn van de liefde.

 


Henk Pastoors is directeur van TopSupport Strategie en Informatie. Hij levert als adviseur maatwerk in analyse en strategie in de farmacie en zorg.